اشعار آشفته درویش

بزن دو تیر و رها کن به هر طرف نگری

که در هدف سر من هست و قلب بی سپری

 

دوکاسه اشک تبرّک،دوکاسه خون دل

برای دیدن تو نذر کرده هر نفری

 

تمام هستی از آن روز شعله ور شده است

که با دوچشمِ نجیبت به ماه می نگری

 

چه عاشقانه دلم را ربوده ای ای عشق

و چه دلها که برده ای و چقدر بی خبری

 

زمین به دور نگاهت چگونه میچرخد

عجب حکایت تلخی که از زمین تو سری

 

#مظفر درویش پور